Licht heeft een diepgaande betekenis binnen het Christendom. De mensheid werd verlicht door de komst en kruisdood van Christus, vanaf dat moment brak er een nieuwe era aan die ongeveer 2000 jaar toonaangevend zou zijn in het westerse wereldbeeld. Dit goddelijke licht kennen we ook uit katholieke heiligenlevens zoals dat van St. hubertus, patroonheilige van de jacht, die na het zien van een lichtgevend kruis tussen het gewei van een hert zijn wereldlijke leven afzwoor en zich stortte in het Christelijke geloof. Het lijkt erop dat in Nederland, waar het Christendom een steeds kleiner aandeel binnen de maatschappij inneemt, het ‘licht’ haar laatste adem uitblaast en langzaam dooft. Dit Hubertusbeeld is geen kritiek op dit fenomeen, eerder een reactie hierop, waarin de laatste naschokken van het Christelijke licht door middel van een onregelmatig knipperend lichtgevend kruis getoond wordt.
